Od zawsze kocham kamienie. Coś mnie do nich przyciąga.
Kiedyś, kiedy miałam jeszcze ogród urządzając go gromadziłam i zbierałam kamienie aby tworzyć z nich przeróżne kompozycje roślinno - skalne. Pamiętam jak wczesną wiosną zbierałam na polach, nieduże perłowe otoczaki w kolorze białym, różowym i czarnym. Pracy było przy tym sporo, bo aby wydobyć ich piękno najpierw moczyłam je w środkach na bazie podchlorynu sodu a następnie myłam przy użyciu detergentów i szczoteczki. Po wypłukaniu w wodzie można już było wysypywać nimi wyeksponowane fragmenty ogrodu skalnego wysadzonego miniaturowymi krzewami iglaków i wrzośców. Przy mojej wrodzonej pedanterii oczywiście odrębność kolorystyczna kamyków była zachowana. Efekt był wspaniały zwłaszcza po zraszaniu lub deszczu.
Kiedy później będąc za granicą zobaczyłam wykop pod synagogę a obok stosy przepięknych, różnej wielkości głazów narzutowych stanowiących zawartość tegoż wykopu, to jedynym wtedy moim marzeniem było, aby choć znikoma ich część mogła się znaleźć w moim ogrodzie. Było to absurdalne.
Ze względu na swoją unikalność występowania oraz niewątpliwą urodę przypisuje się mu niezwykłe właściwości. Podobno oddziałują pozytywnie na ludzki organizm, wzmacnia i regeneruje siły witalne, przyczynia się do odzyskiwania wiary w siebie i wzmaga poczucie własnej wartości, zapewnia też dobrobyt i powodzenie w interesach. Być może dlatego tak wielkim zainteresowaniem cieszy się obecnie biżuteria z krzemienia oprawianego w srebro i złoto. To polski artysta jako pierwszy zastosował ten kamień w jubilerstwie i przez długie lata lansował w świecie aż stała się ze wszech miar pożądaną i docenioną.
Od zarania dziejów krzemień był stosowany w obrzędowości i magii z racji tego, że skupia w sobie moc trzech żywiołów. W obrzędowości i magii stosowane się też świece i kadzidełka. Postanowiłam połączyć te elementy wzmacniając efekt oddziaływania.
A oto co z tego powstało;
Myślę, że mi się to udało.
